Dit jaar, morgen om precies te zijn, is het precies tien jaar geleden dat Martine in de vroege ochtend stierf na een ongelijke strijd, geleverd door een kind dat nog niets van strijden weet. Die in onschuld niet weet wat leven en dood is. Tweeënhalve maand is de tijd geweest dat wij en ieder ander die zij kende bij de dag leefden, wetend dat ze niet zou genezen van deze agressieve hersentumor.
In tien jaar is er veel gebeurd. Haar vriendinnen en klasgenoten zijn inmiddels ruim 16 jaar. Matthijs is geboren eind 2012. Het leven gaat verder en de draad wordt opgepakt. En dat is goed. De pijn blijft, zonder Martine. Soms veel pijn. Maar vaak ook in de herinnering. Trots op wie ze was. Zich heeft laten zien. En, zich heeft laten horen. Haar konijntje noemde ze zonnestraaltje, maar Martine zelf was de zonnestraal.
Voor het besloten stuk is een wachtwoord nodig. Beginnend met een hoofdletter: zonnetje04
link foto: de regenboogfoto was op 26 juni 2016, na een bezoekje aan schoonouders. Martine’s 12e verjaardag.