Lieve, lieve Martine,

De tijd verstrijkt, zonder jou. Inmiddels is het al 4 jaar geleden dat we je moesten laten gaan.  Tijd blijkt niets te zeggen.  4 jaar is lang en kort tegelijk. Het blijft moeilijk om woorden te vinden om het gemis en verdriet te omschrijven.  Tegelijkertijd gaat alles door,  alwéér een jaar,  zonder Martine.

Hoe groot zou Martine nu zijn geweest, hoe zou ze er nu uitgezien hebben, hoe zou het met haar gaan. Hoe zou ze zich bewegen in het gezin, tussen haar vriendinnen. Vragen waar geen voorstelling van te maken is.

Toch moeten we verder. De andere kinderen gaan ook verder. Alles gaat door.

Hierover willen we graag de volgende gedichten via deze website  delen.